Zanik nerwu wzrokowego: objawy i leczenie

Zanik nerwu wzrokowego (Neuropatia nerwu wzrokowego), - częściowego lub całkowitego zniszczenia włókien nerwowych, które transmitują bodźców wzrokowych z siatkówki do mózgu. Zanik nerwu wzrokowego prowadzi do zmniejszenia lub całkowitej utraty wzroku, utrata pola wzrokowego, zaburzenia widzenia barw, bladość tarczy nerwu wzrokowego. Diagnoza zanik nerwu wzrokowego jest umieszczony w określeniu charakterystycznych objawów choroby pomocą oftalmoskopię, Perymetria, testowania barw ostrości wzroku craniography,, ultradźwięki oka angiografii siatkówki badania naczyń B-TK i MRI mózgu wizualnych EP i in., Zanik optycznej leczenie nerwów mające na celu wyeliminowanie choroby, które wykazują te komplikacje.

Zanik nerwu wzrokowego

Różne choroby nerwu wzrokowego w okulistyce występują w 1-1,5% przypadków; z nich od 19 do 26% prowadzi do całkowitego zaniku nerwu wzrokowego i nieuleczalnej ślepoty. Zmiany patologiczne w zanik nerwu wzrokowego, charakteryzującej zniszczenia aksonów siatkówkowych komórek zwojowych gleju-łącznej transformacji obliteracji sieć kapilarną nerwu wzrokowego i ich rozrzedzenia. Zanik nerwu wzrokowego może wynikać z dużej liczby chorób związanych z zapaleniem, kompresję, obrzęk, uszkodzeniem nerwów lub uszkodzenia naczyniowej oka.

Przyczyny atrofii wzrokowej

Czynnikami prowadzącymi do atrofii nerwu wzrokowego mogą być: choroby oczu, uszkodzenia OUN, urazy mechaniczne, zatrucia, choroby ogólne, zakaźne, autoimmunologiczne itp.

Powoduje zniszczenie, a następnie zanik nerwu wzrokowego często występuje inny oftalmopatologiya :. jaskrą z pigmentem zwyrodnienie siatkówki, okluzja środkowej siatkówki tętnicy, krótkowzroczność, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie siatkówki, zapalenie nerwu wzrokowego itp Uszkodzenie nerwu może być związane z nowotworami i chorób orbity: oponiaki i glejak nerwu wzrokowego, nerwiaka, nerwiakowłókniak, raka pierwotnego orbity, kostniakomięsaka, miejscowe zapalenie naczyń orbitalnej, sarkoidoza, etc.

Wśród chorób OUN odgrywa kluczową guza rolę przysadki i tylnej jamy czaszki, pole kompresji skrzyżowanie wzrokowe (chiasma) choroby pyo przeciwzapalne (ropień mózgu, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych, zapalenie pajęczynówki), stwardnienie rozsiane, urazowe uszkodzenie mózgu i uszkodzenia twarzoczaszki, towarzyszy uszkodzenie nerwu wzrokowego.

Często nerwu zanik poprzedza na nadciśnienie, miażdżycę tętnic, głód, beri-beri, zatrucia (zatrucie substytutów alkoholu, nikotyny, hlorofosom, substancji leczniczej), dużej utraty krwi etapie (zazwyczaj z macicy i zaburzeń żołądkowo-jelitowych, krwawienia), cukrzyca insulinozależna, niedokrwistości. procesy degeneracyjne w nerwu wzrokowego może wystąpić z zespołem antyfosfolipidowym, toczeń rumieniowaty układowy, ziarniniak Wegenera, choroba Behceta, chorobę Horton, choroby Takayasu.

W niektórych przypadkach, zanik nerwu wzrokowego, rozwija się poważne powikłanie kiłę, bakteryjnych (gruźlicy), wirusa grypy (, odra, różyczka, SARS, półpasiec) lub pasożytnicze (toksoplazmozy, toksokarozy) infekcji.

Wrodzony zanik nerwu znaleźć w turricephaly (wznoszący czaszki), mikro- i makrocefalię, twarzoczaszki dysostosis (choroba Crouzona) zespoły genetyczne. W 20% przypadków etiologia atrofii wzrokowej pozostaje niejasna.

Klasyfikacja atrofii optycznej

Zanik nerwu wzrokowego może mieć charakter dziedziczny i nie dziedziczny (nabyty). Formami dziedziczny zanik nerwu wzrokowego, to autosomalny diminantnuyu autosomalny recesywny i mitochondrialne. Autosomalna dominująca forma może mieć ciężki i łagodny przebieg, czasem w połączeniu z wrodzoną głuchotą. Autosomalny recesywny forma zanik nerwu wzrokowego występuje u pacjentów z zespołami wiary Wolfram Bourneville Jensen Rosenberg-Chattoriana Kenny-Coffey. Postać mitochondrialna jest obserwowana, gdy mitochondrialne DNA jest zmutowane i towarzyszy chorobie Lebera.

Nabyte atrofie nerwu wzrokowego, w zależności od czynników etiologicznych, mogą mieć charakter pierwotny, wtórny i jaskrkowaty. Mechanizm rozwoju pierwotnej atrofii jest związany z kompresją neuronów obwodowych ścieżki wzrokowej; DZN nie jest zmieniany, jego granice pozostają jasne. W patogenezie wtórnej atrofii obrzęk DZN występuje z powodu patologicznego procesu w siatkówce lub w nerwie wzrokowym. Wymiana włókien nerwowych na neurogliwo jest bardziej wyraźna; DZN zwiększa swoją średnicę i traci ostrość granic. Rozwój atrofii jaskrowej nerwu wzrokowego jest spowodowany zapadnięciem się twardówki twardówki na tle zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego.

W zależności od stopnia odbarwienia tarczy nerwu wzrokowego wyróżnia się początkową, częściową (niepełną) i całkowitą atrofię. Początkowy stopień atrofii charakteryzuje się lekkim paliowaniem DZN przy zachowaniu prawidłowego koloru nerwu wzrokowego. W przypadku atrofii częściowej obserwuje się blanszowanie dysku w jednym z segmentów. Całkowity zanik objawia się jednolitą bladością i przerzedzeniem całego dysku nerwu wzrokowego, zwężeniem naczyń dna oka.

Poprzez lokalizację wyodrębnia się wznoszenie (z uszkodzeniem komórek siatkówki) i zstępowanie (z uszkodzeniem włókien nerwu wzrokowego); lokalizacja - jednostronna i dwustronna; według stopnia zaawansowania - stacjonarne i postępowe (określone podczas dynamicznej obserwacji okulisty).

Objawy atrofii wzrokowej

Głównym objawem atrofii nerwu wzrokowego jest nieakceptowalna korekcja za pomocą okularów i soczewek zmniejszających ostrość wzroku. W przypadku atrofii progresywnej spadek funkcji wzrokowej rozwija się w ciągu kilku dni do kilku miesięcy i może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku. W przypadku niepełnej atrofii nerwu wzrokowego zmiany patologiczne osiągają pewien punkt i nie rozwijają się dalej, a zatem widzenie jest częściowo utracone.

Zanik nerwu zaburzeń nerwowych, w funkcji zewnętrznego może występować koncentryczne zwężenie pola widzenia (zanik widoku z boku), rozwój „tunelu” widzenia, zaburzenia rozpoznawania barw (głównie na zielono i na czerwono, rzadko - niebiesko-żółte części widma), pojawienie się ciemne plamy (bydło) do pola widzenia. Typowe wykrycie po stronie doprowadzającego uszkodzenia ubytku źrenic - ograniczenie reakcji źrenicy na światło przy zachowaniu przyjaznej reakcji źrenic. Takie zmiany mogą wystąpić w jednym lub obu oczach.

Obiektywne objawy atrofii nerwu wzrokowego ujawniają się podczas badania okulistycznego.

Rozpoznanie atrofii wzrokowej

Badanie u pacjentów z atrofią optycznego niezbędne dla wyjaśnienia obecności współistniejących chorób i leki faktycznie odbierającego kontaktu z chemikaliami, obecność nałogów, jak dolegliwości ze wskazaniem możliwych zmian wewnątrzczaszkowego.

W badaniu fizykalnym okulista określa nieobecność lub obecność egzophthalmosa, bada ruchomość gałek ocznych, sprawdza reakcję źrenicy na światło i odruch rogówkowy. Konieczna jest weryfikacja ostrości wzroku, perymetria, badanie postrzegania kolorów.

Podstawowe informacje o obecności i stopnia zanik nerwu wzrokowego korzystania oftalmoskopem. W zależności od przyczyn i form neuropatia nerwu wzrokowego okulistyczne obraz będzie inny, ale istnieją wspólne cechy, które występują w różnych rodzajach zanik nerwu wzrokowego. Należą do nich: bladość nerwu dysku różnym stopniu i zakresu, zmieniając jego kontury i kolory (od szarości do woskowej odcieniem), wyrobisko o powierzchni dysku, co zmniejsza liczbę dysku małych statków (Kestenbaum objawu), zwężenie kaliber tętnic siatkówki, zmiany w żyłach i innych przyczyn. ONH określony poprzez obrazowania optycznego (Coherent, skanowania laserowego).

Badanie elektrofizjologiczne (VEP) ujawnia spadek labilności i zwiększenie progowej czułości nerwu wzrokowego. W przypadku jaskrowatej postaci atrofii nerwu wzrokowego z tonometrią określa się wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Patologię orbity ujawnia się za pomocą badania radiograficznego orbity. Badanie naczyń siatkówki odbywa się za pomocą fluorescencyjnej angiografii. Badanie przepływu krwi w tętnicach obwodowych i nadpęcherzowych, śródczaszkowej części tętnicy szyjnej wewnętrznej wykonuje się za pomocą ultrasonografii dopplerowskiej.

Jeśli to konieczne, badanie okulistyczne jest uzupełnione badaniem neurologicznym, w tym konsultacją neurologiczną, radiografią czaszki i tureckiego siodła, CT lub MRI mózgu. Jeśli u pacjenta występuje tworzenie się objętości mózgu lub nadciśnienia wewnątrzczaszkowego, należy skonsultować się z neurochirurgiem. W przypadku patogenetycznego połączenia atrofii nerwu wzrokowego z układowym zapaleniem naczyń wskazana jest konsultacja z reumatologiem. Obecność guzów oczodołu nakazuje badanie pacjenta u oftalmono-onkologa. Taktyki terapeutyczne do okluzyjnych uszkodzeń tętnic (ocznych, tętnic szyjnych wewnętrznych) są określane przez okulistę lub chirurga naczyniowego.

W atrofii nerwu wzrokowego, spowodowanej patologią zakaźną, informatywne testy laboratoryjne: diagnostyka IFA i PCR.

Diagnozę różnicową atrofii wzrokowej należy przeprowadzić z zaćmą obwodową i niedowidzeniem.

Leczenie atrofii wzrokowej

Ponieważ atrofia nerwu wzrokowego w większości przypadków nie jest chorobą niezależną, ale jest następstwem innych procesów patologicznych, jej leczenie musi rozpocząć się od wyeliminowania przyczyny. Pacjenci z guzami wewnątrzczaszkowymi, nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym, tętniakiem naczyń mózgowych itp. Wykazują operację neurochirurgiczną.

Niespecyficzne leczenie zachowawcze atrofii nerwu wzrokowego ma na celu maksymalne zachowanie funkcji wzrokowej. W celu zredukowania naciek zapalny i obrzęk nerwu odbywa para-, pozagałkowe iniekcji R ra deksametazonu wlewu dożylnego glukozy r-R z chlorkiem wapnia, diuretyki domięśniowe (furosemid).

Aby poprawić krążenie krwi i odżywianie wyświetlacze optyczne zastrzyk pentoksyfiliną Ksantynol nikotynian, atropinę (parabulbarly i pozagałkowym); dożylne wstrzyknięcie kwasu nikotynowego, euphyliny; terapia witaminowa (B2, B6, B12), wstrzyknięcie ekstraktu z aloesu lub ciała szklistego; odbiór cynnaryzyna, Piracetam, riboksina, ATP i innych. W celu utrzymania niskiego ciśnienia wewnątrzgałkowego odbędzie Wkroplenie pilokarpiny przypisane są moczopędne.

W przypadku braku przeciwwskazań zanik nerwu wzrokowego przypisany akupunktura, terapia fizyczne (jontoforeza, ultradźwięki, laser lub elektro światłowodowych, elektroforezę endonasal magnetyczne i in.). Przy zmniejszonej ostrości wzroku poniżej 0,01, jakiekolwiek przeprowadzone leczenie jest nieskuteczne.

Rokowanie i zapobieganie zanikowi nerwu wzrokowego

Jeśli zanik nerwu wzrokowego był w stanie zdiagnozować i zacząć leczyć we wczesnym stadium, to jest możliwe, aby utrzymać, a nawet zwiększyć jakiś widok, ale nie ma pełnej odzyskanie funkcji wzroku. Wraz z postępującym zanikiem nerwu wzrokowego i brakiem leczenia, może rozwinąć się całkowita ślepota.

Aby zapobiec zanikowi nerwu wzrokowego, konieczne jest szybkie leczenie chorób oczu, neurologicznych, reumatologicznych, endokrynologicznych i zakaźnych; zapobieganie zatruciu, transfuzja krwi w odpowiednim czasie podczas obfitego krwawienia. Przy pierwszych oznakach zaburzenia widzenia należy skonsultować się z okulistą.

Zanik nerwu wzrokowego (częściowy i całkowity) - przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie

Zanik nerwu wzrokowego (neuropatia nerwu wzrokowego) jest częściowym lub całkowitym zniszczeniem włókien nerwowych, które przenoszą wizualne podrażnienia z siatkówki do mózgu. Podczas atrofii tkanka nerwowa doświadcza ostrego niedoboru składników odżywczych, dlatego przestaje pełnić swoje funkcje. Jeśli proces trwa wystarczająco długo, neurony zaczynają stopniowo zanikać. Z czasem wpływa na rosnącą liczbę komórek, aw ciężkich przypadkach na cały pień nerwowy. Niemożliwe będzie odtworzenie funkcji oczu u takich pacjentów.

Co to jest nerw wzrokowy?

Nerw wzrokowy odnosi się do mózgowych nerwów obwodowych czaszki, ale w istocie nie jest to nerw obwodowy, ani pochodzenia, ani struktury, ani funkcji. Jest to biała substancja dużego mózgu, prowadząca ścieżki, które łączą i przekazują wizualne odczucia z otoczki siatkowej do kory mózgowej.

Nerw wzrokowy przenosi dostarczanie wiadomości neuronowych do regionu mózgu odpowiedzialnego za przetwarzanie i postrzeganie informacji o świetle. Jest to najważniejsza część całego procesu przekształcania informacji świetlnych. Jego pierwszą i najważniejszą funkcją jest dostarczanie wizualnych wiadomości z siatkówki do obszarów mózgu odpowiedzialnych za widzenie. Nawet najmniejsze obrażenia na tej stronie mogą mieć poważne komplikacje i konsekwencje.

Przyczyny

Zanik nerwu wzrokowego powoduje różne procesy patologiczne w nerwu wzrokowego i siatkówki oka (zapalenie zwyrodnienie, obrzęk, zaburzenia krążenia, działanie toksyn, kompresji i uszkodzenie nerwu wzrokowego), choroby ośrodkowego układu nerwowego, występujących chorób organizmu, dziedzicznych przyczyn.

Wyróżnij następujące typy chorób:

Wrodzona atrofia - objawia się przy urodzeniu lub w krótkim czasie po urodzeniu dziecka.
Nabyta atrofia - jest konsekwencją chorób dorosłych.

Czynniki powodujące zanik nerwu wzrokowego może działać choroby oczu, ośrodkowego układu nerwowego, uszkodzenia mechaniczne, zatrucie, ogólne, zakaźnych, chorób autoimmunologicznych i innych. Zanikiem nerwu wzrokowego jest wynikiem niedrożności centralnego i obwodowego siatkówki tętnicy zasilającego nerwu, i jest głównym objawem jaskry.

Głównymi przyczynami atrofii są:

Dziedziczność
Wrodzona patologia
Choroby oka (choroby naczyniowe siatkówki oka, a także nerwu wzrokowego, różne zapalenia nerwu, jaskra, dystrofia pigmentowa siatkówki)
Intoksykacja (chinina, nikotyna i inne środki odurzające)
Zatrucie alkoholem (a dokładniej, surogaty alkoholu)
Infekcje wirusowe (ostre infekcje dróg oddechowych, grypa)
Patologia ośrodkowego układu nerwowego (ropień mózgu syfilityczne zmiany, opon mózgowo-rdzeniowych, uraz czaszki, stwardnienie rozsiane, raka, uszkodzenie syfilitycznej, uraz czaszkowo-mózgowy, zapalenie mózgu)
Miażdżyca
Choroba nadciśnieniowa
Ciśnienie wewnątrzgałkowe
Obfite krwawienie

Przyczyną pierwotnego zaniku zanikania jest zaburzenie naczyniowe z:

choroba nadciśnieniowa;
miażdżyca;
patologia kręgosłupa.

Wtórna atrofia prowadzi do:

ostre zatrucie (w tym - substytuty alkoholu, nikotyny i chininy);
zapalenie siatkówki;
nowotwory złośliwe;
uraz pourazowy.

Zanik nerwu wzrokowego może wywołać stan zapalny lub dystrofię nerwu wzrokowego, jego ucisk lub uraz, prowadząc do uszkodzenia tkanki nerwowej.

Rodzaje chorób

Następuje zanik nerwu wzrokowego oka:

Pierwotna atrofia (wznosząca się i opadająca) z reguły rozwija się jako niezależna choroba. Zanik w dół nerwu wzrokowego jest diagnozowany najczęściej. Ten typ atrofii jest konsekwencją tego, że wpływają one na same włókna nerwowe. Jest przekazywana na recesywny typ przez dziedziczenie. Choroba ta jest związana wyłącznie z chromosomem X, dlatego tylko mężczyźni cierpią z powodu tej patologii. Przejawia się w 15-25 latach.
Wtórna atrofia zwykle rozwija się po przebiegu choroby, wraz z rozwojem stagnacji nerwu wzrokowego lub naruszeniem jej dopływu krwi. Choroba rozwija się w każdej osobie iw absolutnym wieku.

Ponadto klasyfikacja form atrofii nerwu wzrokowego obejmuje również takie warianty tej patologii:

Częściowa atrofia nerwu wzrokowego

Charakterystyczną cechą częściowych kształtach zanik nerwu wzrokowego (pierwotne lub zanik, jak to jest również określana) jest niekompletna zachowanie funkcji wzrokowych (faktycznie zobaczyć), co jest ważne, czy obniżona ostrość wzroku (w konsekwencji, stosowanie soczewek lub okularów nie pozwala poprawić jakość widzenia). Resztkowe widzenie, chociaż w tym przypadku jest przedmiotem zachowania, zauważa się jednak naruszenia percepcji kolorów. Zapisane witryny w polu widzenia pozostają dostępne.

Całkowity zanik

Każda autodiagnoza jest wykluczona - tylko eksperci mogą zapewnić dokładną diagnozę, jeśli mają odpowiedni sprzęt. Wynika to również z faktu, że objawy atrofii mają wiele wspólnego z niedowidzeniem i zaćmą.

Ponadto, zanik nerwu wzrokowego może się objawiać w postaci stałe (to znaczy w gotowej postaci lub kształcie nie postępuje), który wskazuje bieżący stabilny stan funkcji wzrokowych, a także przeciwnie, postać stopniowego występującego nieuchronnie do pogorszenia jakości ostrości wzroku.

Objawy atrofii

Głównym objawem atrofii nerwu wzrokowego jest nieakceptowalna korekcja za pomocą okularów i soczewek zmniejszających ostrość wzroku.

W przypadku atrofii progresywnej spadek funkcji wzrokowej rozwija się w ciągu kilku dni do kilku miesięcy i może doprowadzić do całkowitej utraty wzroku.
W przypadku częściowej atrofii nerwu wzrokowego zmiany patologiczne dochodzą do pewnego punktu i nie rozwijają się dalej, przez co wzrok częściowo zostaje utracony.

Przy częściowym atrofii proces pogorszenia widzenia zatrzymuje się na pewnym etapie, a wzrok jest stabilizowany. W ten sposób możliwe jest izolowanie atrofii progresywnej i kompletnej.

Niepokojące objawy, które mogą wskazywać na rozwój atrofii wzrokowej:

zwężenie i zanikanie pól widzenia (boczne widzenie);
pojawienie się "tunelowego" widzenia związanego z zaburzeniem wrażliwości kolorów;
pojawienie się bydła;
manifestacja afektywnego efektu źrenic.

Przejawienie objawów może być jednostronne (na jedno oko) i wszechstronne (w obu oczach jednocześnie).

Komplikacje

Rozpoznanie atrofii wzrokowej jest bardzo poważne. Przy najmniejszym spadku widzenia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, aby nie stracić szansy na powrót do zdrowia. W przypadku braku leczenia i progresji choroby wizja może całkowicie zniknąć, a odtworzenie jej nie będzie możliwe.

Aby zapobiec występowaniu patologii nerwów wzrokowych należy uważnie monitorować ich stan zdrowia, przechodzą regularne badanie przez lekarza specjalistę (reumatolog, endokrynolog, neurolog, okulista). Przy pierwszych oznakach zaburzenia widzenia skonsultuj się z okulistą.

Diagnostyka

Zanik nerwu wzrokowego jest dość poważną chorobą. W przypadku nawet najmniejszego zmniejszenia widoczności, należy odwiedzić okulistę, aby nie przegapić cennego czasu na leczenie choroby. Każda autodiagnoza jest wykluczona - tylko eksperci mogą zapewnić dokładną diagnozę, jeśli mają odpowiedni sprzęt. Wynika to również z faktu, że objawy atrofii mają wiele wspólnego z niedowidzeniem i zaćmą.

Badanie okulisty powinno obejmować:

kontrola ostrości wzroku;
badanie przez źrenicę (rozszerzanie specjalnymi kroplami) całej dna oka;
Spektrofotometria (precyzyjna definicja granic pola widzenia);
laserowa dopplerografia;
ocena percepcji kolorów;
Craniography z obrazem tureckiego siodła;
perymetria komputerowa (pozwala wykryć, która część nerwu jest dotknięta);
wideooftografia (pozwala ujawnić rodzaj uszkodzenia nerwu wzrokowego);
tomografii komputerowej, a także rezonansu magnetycznego (określenie przyczyny choroby nerwu wzrokowego).

Ponadto osiąga się pewną informatywność w celu zebrania ogólnego obrazu choroby poprzez prowadzenie laboratoryjnych metod badań, takich jak badanie krwi (ogólne i biochemiczne), badanie na boreliozę lub kiłę.

Leczenie atrofii nerwu wzrokowego oka

Leczenie atrofii wzrokowej jest bardzo trudnym zadaniem dla lekarzy. Trzeba wiedzieć, że zniszczonych włókien nerwowych nie da się przywrócić. Pewnego efektu z zabiegu można się spodziewać jedynie poprzez przywrócenie funkcjonowania włókien nerwowych w procesie destrukcji, które wciąż zachowały swoje funkcje życiowe. Jeśli ten moment zostanie pominięty, wzrok na chorym oku może zostać utracony na zawsze.

Podczas leczenia atrofii nerwu wzrokowego wykonywane są następujące czynności:

Przypisane stymulatory biogenne (ciało szkliste, wyciąg z aloesu, itd.), Aminokwasy (kwas glutaminowy), immunostymulujące (syberyjski żeńszeń), witaminy (B1, B2, B6, Ascorutinum) stymulowanie odzyskiwania zmienione tkanki, jak również poprawiają przemianę wyznaczony
Środki rozszerzające naczynia są przepisywane (nie-shpa, diabazol, papaweryna, sermion, trental, zufilin) - w celu poprawy krążenia krwi w naczyniach odżywiających nerwy
Aby wspierać pracę ośrodkowego układu nerwowego, fesam, emoksypinę, nootropil, Cavinton
Przyspieszenie rozwiązywania procesów patologicznych - pirogenicznych, preductalnych
Preparaty hormonalne są przepisywane w celu zatrzymania procesu zapalnego - deksametazonu, prednizolonu.

Leki przyjmowane są wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza i po ustaleniu trafnej diagnozy. Tylko ekspert może wybrać najlepsze leczenie w odniesieniu do współistniejących chorób.

Pacjenci, którzy całkowicie stracili wzrok lub stracili go w znacznym stopniu, otrzymują odpowiedni kurs rehabilitacyjny. Ma na celu kompensację i, jeśli to możliwe, wyeliminowanie wszystkich tych ograniczeń, które pojawiają się w życiu po przeniesieniu atrofii nerwu wzrokowego.

Podstawowe metody fizjoterapii:

stymulacja kolorystyczna;
stymulacja światłem;
elektrostymulacja;
magnetostymulacja.

Aby uzyskać lepszy wynik, można zalecić magnetyczną, laserową stymulację nerwu wzrokowego, ultrasonografię, elektroforezę, tlenoterapię.

Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym lepsze rokowanie choroby. Tkanka nerwowa praktycznie nie jest możliwa do odzyskania, więc choroba nie może zostać rozpoczęta, musi być leczona w odpowiednim czasie.

W niektórych przypadkach z atrofią nerwu wzrokowego mogą być również istotne operacje chirurgiczne i chirurgiczne. Zgodnie z wynikami badań, włókna światłowodowe nie zawsze okazują się martwe, niektóre mogą być w stanie parabiotic i mogą powrócić do życia przy pomocy profesjonalnego z dużym doświadczeniem.

Rokowanie atrofii nerwu wzrokowego jest zawsze poważne. W wielu przypadkach można liczyć na zachowanie wizji. Wraz z rozwojem atrofii prognoza jest niekorzystna. Leczenie pacjentów z atrofią optyczną, u których ostrość widzenia była mniejsza niż 0,01 przez kilka lat, jest nieskuteczne.

Zapobieganie

Zanik nerwu wzrokowego jest poważną chorobą. Aby zapobiegać temu, musisz przestrzegać pewnych zasad:

Skonsultuj się ze specjalistą, który ma najmniejsze wątpliwości co do ostrości wzroku pacjenta;
Zapobieganie różnego rodzaju zatruciom
terminowe leczenie chorób zakaźnych;
nie nadużywać alkoholu;
monitorować ciśnienie krwi;
zapobiegać urazowi oczu i czaszki;
powtarzające się transfuzje krwi podczas obfitego krwawienia.

Terminowe rozpoznanie i leczenie może w niektórych przypadkach przywrócić stan widzenia, a także spowolnić lub zatrzymać postęp atrofii u innych.

Następstwem jest zanik nerwu wzrokowego

Zanik nerwu wzrokowego rozwija się z powodu uszkodzeń i chorób ośrodkowego układu nerwowego i oka.

Jak leczyć

Podczas leczenia atrofii należy pamiętać, że często nie jest to choroba niezależna, ale konsekwencja innych procesów patologicznych wpływających na różne odcinki drogi wzrokowej. Dlatego leczenie atrofii wzrokowej musi być połączone z eliminacją przyczyny, która ją spowodowała. W przypadku terminowej eliminacji przyczyny i, jeśli atrofia jeszcze się nie rozwinęła, w ciągu 2-3 tygodni do 1-2 miesięcy, obraz dna oka normalizuje się i przywraca funkcje wzrokowe.

Zabieg ma na celu wyeliminowanie obrzęku i zapalenia nerwu wzrokowego, poprawę krążenia krwi i trofii (odżywianie), przywrócenie przewodnictwa nie całkowicie zniszczonych włókien nerwowych.

Należy jednak zauważyć, że leczenie atrofii optycznej jest długotrwałe, jej działanie jest słabo wyrażone, a czasami całkowicie nieobecne, szczególnie w zaniedbanych przypadkach. Dlatego należy go uruchomić tak szybko, jak to możliwe.

Jak wspomniano powyżej, najważniejszą rzeczą jest leczenie choroby podstawowej, na której podstawie przeprowadza się kompleksowe leczenie bezpośrednio atrofii nerwu wzrokowego. W tym celu przepisuje się różne rodzaje leków: krople do oczu, zastrzyki, zarówno ogólne, jak i miejscowe; tabletki, elektroforeza. Leczenie jest skierowane do

Poprawa przepływu krwi w naczyniach doprowadzających nerwów - środki rozszerzające naczynia (komplamin, kwas nikotynowy, nie-SPA, papaweryna, dibasol, aminofiliny Trental, Halidorum, Sermion), antykoagulanty (heparyna, tiklid);
usprawnienie procesów metabolicznych w tkance nerwowej i stymulowanie Recovery zmienione tkanki - stymulatory (biogennych. Aloes, torfot ciała szklistego i inni), witaminy (Ascorutinum, B1, B2, B6), enzymy (fibrynolizyny, lidasa), aminokwasów (kwas glutaminowy ), immunostymulanty (żeń-szeń, eleuturokok);
w sprawie rozwiązywania procesów patologicznych i stymulacji metabolizmu (fosfaden, prepuctal, pirogeniczny), w celu zmniejszenia procesu zapalnego - leki hormonalne (prednizolon, deksametazon); w sprawie poprawy ośrodkowego układu nerwowego (emoksypina, cerebrolizyna, Fezam, nootropil, Cavinton).

Leki powinny być przyjmowane zgodnie z zaleceniami lekarza po postawieniu diagnozy. Lekarz wybierze optymalne leczenie, biorąc pod uwagę współistniejące choroby. Przy braku współistniejącej patologii somatycznej można przyjmować preparaty bez shpu, papawerynę, witaminy, aminokwasy, emoksypinę, nootropil i fesam.

Ale nie należy zajmować się samoleczeniem z tą poważną patologią. Zastosowano także fizjoterapię, akupunkturę; Opracowano metody magnetyczne, laserowe i elektrostymulacyjne nerwu wzrokowego.

Przebieg leczenia powtarza się po kilku miesiącach.

Odżywianie w atrofii nerwu wzrokowego powinno być pełne, różnorodne i bogate w witaminy. W żywności należy spożywać jak najwięcej świeżych owoców i warzyw, jak to możliwe, mięso, wątrobę, produkty mleczne, zboża itp.

Przy znacznym spadku widzialności decyduje się o przydzieleniu grupy osób niepełnosprawnych.

Osoby niedowidzące i niewidome mają obowiązek prowadzenia rehabilitacji mającej na celu wyeliminowanie lub zrekompensowanie limitów życia spowodowanych utratą wzroku.

Leczenie środkami ludowymi jest niebezpieczne, ponieważ traci się cenny czas, kiedy można leczyć atrofię i przywrócić wzrok. Należy zauważyć, że przy tej chorobie środki ludowe są nieskuteczne.

Zanik nerwu wzrokowego u dzieci

Częściowe

Celem leczenia częściowej atrofii jest zachowanie ostrości wzroku pacjenta i powstrzymanie destrukcji materiału komórkowego nerwu wzrokowego. Niezbędnym elementem leczenia uzależnień jest terapia chorób współistniejących i procesów metabolicznych.

Zanik wywołany przewlekłym lub ostrym zaburzeniem krążenia. Wykazano stosowanie leków wazoaktywnych (Tanakan, Cavinton, Sermion) i przeciwutleniaczy (Mildronate, Mexidope, Emoxipine).
Atrofia na tle patologii ośrodkowego układu nerwowego. Wymaga agresywnej terapii nootropowej (Sopkoseril, Nootropil, Actovegin) i fermentoterapii (Fpogenzym, Wobenzym).
Zanik atrofii. Terapia bioregulacyjna lekami peptydowymi jest przepisywana (Epitalamina, Cortexin).
Toksyczny atrofia. Wskazane są środki dezintoksykacyjne, wazoaktywne, nootropowe i peptydowe.
Atrofia pochodzenia pozapalnego, wrodzonego i pourazowego. Wymaga użycia cytomedyn (retinalaminy, Cortexin) oraz kursów ekspozycji laserowej, magnetycznej i świetlnej.

Uzupełnij

Z reguły nie można skorygować całkowitego zaniku nerwu wzrokowego. Jednak w przypadku trwającego procesu degeneracyjnego możliwe jest zaoszczędzenie wzroku. Leczenie chorób zanikowych odbywa się w kilku kierunkach:

Leki przeciwzakrzepowe (heparyna, aspiryna w małych dawkach). Ta grupa farmakologiczna przyczynia się do poprawy reologicznych właściwości krwi (poprawia jej płynność), zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi, przyczynia się do lepszego zaopatrzenia tkanek w tlen i składniki odżywcze.
Środki rozszerzające naczynia (trental, actovegin, pentoksyfilina). Tymczasowo rozszerz światło naczynia, zwiększając objętość krwi przepływającej przez nie w jednostce czasu. W ten sposób można osiągnąć efekt przeciw niedokrwieniu i poprawić dopływ krwi do tkanek.
Czynniki przemiany materii (witaminy B, aloes, żeń-szeń). Leki przyczyniają się do wzmocnienia procesów regeneracyjnych w uszkodzonym nerwie iw ciele jako całości.
Kortykosteroidy (prednizolon, hydrokortyzon, deksametazon). Mają wyraźny efekt przeciwzapalny i przeciwobrzękowy, łagodzą stany zapalne, w tym w regionie okoorbitalnym.
Leki nootropowe (piracetam, ceraxon, cerepro). Przyczyniają się do poprawy centralnego i obwodowego układu nerwowego.

Operację neurochirurgiczną z atrofią optyczną wykonuje się, jeśli patologia jest spowodowana uciskiem tej anatomicznej formacji. Czynnik, który powodował kompresję, podczas usuwania, normalizował pracę nerwu i zapobiegał dalszemu rozwojowi atrofii. W okresie pooperacyjnym pacjentom przepisuje się kurację lekami, fizjoterapię, łagodne leczenie oczu.

Operacja

Gdy zanik nerwu stosować techniki chirurgiczne, w tym sterowanie vazorekonstruktivnye cewnikowania subtenon z wprowadzeniem do tej dziedzinie medycyny, wszczepieniu elektrod napędzają nerwu i przeszczepienie różnych biomateriałów (częściami mięśni okoruchowych własnej tkanki tłuszczowej, w puszkach dawcy materiału zwłoki - alloplant).

Metoda chirurgicznej korekcji hemodynamiki (samej lub wraz z zachowawczym przebiegiem leczenia) oka. Dokonuje się takiej korekty za pomocą znieczulenia miejscowego.

Kolagen gąbka „Ksenoplast” wprowadzony w subtenon do naczynia wzbiorcze z rozwijających aseptyczne zapalenie tkanki otaczającej mikrokrążeniu. To stymuluje wzrost tkanki łącznej z nowo utworzonymi naczyniami. Po 1-2 miesiącach po operacji tkanka ziarninująca powstaje w miejscu wprowadzenia gąbki. Po upływie 2-3 miesięcy gąbka całkowicie absorbowane, a stopień unaczynienia nowo powstałych tkanek nadtwardówkowych pozostaje dość wysoka. Poprawa przepływu krwi w naczyniówce, który jest zaangażowany w dopływu krwi do siatkówki i dysku optycznego będzie czynnikiem zwiększającym nasilenie 61,4%, a także wzrośnie o 75,3% pola widzenia. Operacja może być przeprowadzana wielokrotnie, ale nie częściej niż po upływie 2 miesięcy od poprzedniej.

Procedura:
Implant kolagenu (szerokość - 6 mm, długość - 20 mm) nasyca się przeciwutleniacz lub rozszerzających naczynia i przez nacięcie w spojówce wprowadza się do subtenon (nizhnenosovoy lub dolnym kwadracie skroniowym do 8 mm od obwódki) bez szycia. Przez 10 dni po zabiegu wykonywane są przeciwzapalne zakroplone substancje.

Wskazania:
Ostrość wzroku z korekcją do 0,4 i poniżej z:
1. z atrofią (jaskrową) nerwu wzrokowego ze stabilizowanym ciśnieniem wewnątrzgałkowym;
2. z neuropatią tylnej i przedniej niedokrwiennej o niezapalnej genezie;

Przeciwwskazania będą:
1. Wiek powyżej 75 lat;
2. Wizja, jeżeli jej nasilenie jest mniejsze niż 0,02 D;
3. Ciężkie niewyrównane choroby somatyczne (kolagenozy, GB III, rak itp.);
4. Diabetes mellitus;
5. Ogólne i lokalne choroby zapalne.

Niepełnosprawność

I niepełnosprawność IV set gdy stopień nieprawidłowości funkcji wzrokowych - wyraził znaczących naruszeń (bezwzględnej lub praktycznej ślepoty) oraz zmniejszenie jedną z głównych kategorii życiowych do 3 stopni z koniecznością zabezpieczenia społecznego.
Główne kryteria stopnia IV naruszenia funkcji analizatora wizualnego.
a) ślepota (widzenie wynosi 0) na obu oczach;
b) ostrość wzroku z korektą najlepszego oka nie jest większa niż 0,04;
c) obustronne koncentryczne zwężenie pola widzenia do 10-0 ° od punktu mocowania, niezależnie od stanu ostrości wzroku.

II grupa inwalidztwa III jest ustawiony gdy stopień nieprawidłowości funkcji wzrokowych - wyrażone nieprawidłowości (High Low Vision) oraz zmniejszenie jedną z głównych kategorii życiowych do 2 stopni z koniecznością zabezpieczenia społecznego.
Główne kryteria poważnego upośledzenia wzroku to:
a) ostrość widzenia najlepszego oka od 0,05 do 0,1;
b) dwustronne koncentryczne zwężenie pola widzenia do 10-20 ° od punktu mocowania, gdy aktywność pracy jest możliwa tylko w specjalnie stworzonych warunkach.

III grupę niepełnosprawności ustala się na poziomie II stopnia - umiarkowane naruszenia funkcji (słaba wizja przeciętnego stopnia) i redukcja jednej z głównych kategorii aktywności życiowej do 2 stopni z potrzebą ochrony socjalnej.
Głównymi kryteriami umiarkowanego upośledzenia funkcji widzenia są:
a) spadek ostrości wzroku lepszy niż oko widzące od 0,1 do 0,3;
b) jednostronne koncentryczne zwężenie granic pola widzenia od punktu mocowania mniejszego niż 40 °, ale więcej niż 20 °;

Ponadto, podejmując decyzję o grupie niepełnosprawności, bierze się pod uwagę wszystkie choroby, które są obecne u pacjenta.

Popularne Wiadomości

Zanik nerwu wzrokowego: objawy i leczenie